Kızan, karışan, sinirlendiren, koruyan, sarılan, özleyen, manası yokluğunda daha iyi anlaşılan, her şeyi evladı için en doğru bildiğini sanan, çok seven ama zor belli eden, bazen bezdiren, bazen de varlığı huzur veren, kişilik üzerinde inanılmaz etkisi olan, olduğu gibi olup asla taviz vermeyi istemeyen, aileyi yönetme gücüyle dünyaya geldiği düşünülen erkek birey baba.

Hatta benim için çok daha fazlası; prangam, direnişim, isyanım, özgürlük çabam, ilk kaçışım, ilk affedişim,ilk kabul edişim, ilk yenilgim, ilk zaferim, ilk sevdiğim erkek.

Kendisi şu an var olan Esra’ya en büyük katkısı olan vazgeçilmezim. Herkes için özeldir babası fakat özellikle zorlu süreçlerden geçenler, ilişkilerini yenileyenler için devrim niteliğinde özeldir.

Biz babamla büyüdük, evrildik, bazen savaş verdik birbirimize karşı, bazen zeytin dalı uzattık ama hiç vazgeçmedik birbirimizden. En çok biz kanattık birbirimizibazen ve her şeye rağmen yine en çok biz sardık yaralarımızı. Bilen bilir benim ilk direnişimdir babam onun hayalindeki evlat olamadım hiç ( belli bağlamlarda) buna hep üzülmüştür fakat hep gurur duymuştur çok sevmiştir beni bilirim.

O da ben de birbirimizi olduğumuz haliyle kabul etmeyi öğrendik zamanla, ikimizde ferahladık Gerçi babam halabelli şöyleolsan, yapsan der, bu konuda vazgeçeceğini sanmam sonuçta kaç yaşına gelirsem geleyim onun biricik evladıyım ve gözünden bile sakınır bilirim.

Sevginin istediğin gibi biri olmadan da koşulsuz olabileceğini öğrendik biz, varlığına şükredebilmeyi, düşsek de birbirimize el uzatmayı, hayatlarımıza saygı durmayıöğrendik. Eğer o olmasaydı şu an ki ben olamazdım. Tüm eksikliklerimle, kusurlarımla, hatalarımla, iyi günümde, kötü günümde, düştüğümde beni kaldıracak kişi babam.Ne kadar kızarsam kızayım o kadar aşkla, özlemle, sevgiyle sarılacağım dönüp dolaşıp kucağına gideceğim kişi.

Çirkin ördek yavrusu olarak dünyaya geldiğim bu hayatta, kendi yolumu bulabilmem için farkı yollara çıkmama ses çıkarmayan, o yollardan neyle dönersem döneyim arkamda olan kişi.

Kendisi için de oldukça zordu içinde bulunduğu topluluğa karşı durmak. Bazen üzüldü, utandı ama beni heba etmedi o topluluğa, onun için ne kadar zor olabileceğini şimdilerde daha iyi anlıyorum. Hem onu hem de kendimi kutluyorum bu yüzden, direnişimize sağlık.

Bazı ailelerde babalar çok sevse de belli etmezler, bizde de durum böyleydi. Mesela bizimküçüklüğümüzde hiç babamla sarılan fotoğrafımız yok.

Yıllarca babam bizi sevdiğini söyleyemedi, utanırmış meğer o öyle görmemiş, sert ve otoriter bir babayla ve çevrede büyüyüp öyle olunmalı sanarmışbaba olmayı. Bunları konuşabilecek kadar büyüdüğümde kırgın ve kızgın bir çocuktum ben, şimdiyse telafiye devam eden her seferinde duygularını söyleyen sarılan, sevgisini söyleyen ve onun da söylemesine vesile olan bir çocuğum.

Beni ne kadar sevdiğini biliyorum artık ben de kendisini bir o kadar seviyorum. Söyleyemediğimiz yıllara inat bol bol söylüyoruz sevgimizi ve gösteriyoruz.

Sizler ne yaşıyorsunuz bilemem elbette ki her aile her baba şahsına münhasırdır. Bizimki böyle bir hikâye detaylara çok giremesem de. Genel çerçeve de biliyorum ki maalesef erkeğe yüklenen erillik, güç, yumuşak olma, taviz verme söylemleri, ağlama, sevgini belli etme söylemleri kitleleri etkiliyor. Sevgiyle yumuşacık olan kalpler zaman içerisinde kaskatı, gösterilmeyen içe atılan bir sevgiye dönüşüyor. Ve inanın bana Turgut Uyar’ın da dediği gibi;

“Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde.

Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem…”

İnsan ömrü kısacık ve bu kısacık sürede ne kadar birbirimizi sever bunu gösterir, kıymet bilirsek o kadar güzelleşir hayatımız.

Böyle gelmiş böyle gitmesin dediğimiz noktada daha çok konuşalım ki daha çok görelim birbirimizin halini ve daha çok gösterelim sevgimizi birbirimize.

Bugün en çok evlatlarına “baba” olabilenlerin gününü kutlayalım. Zordur çünkü baba olmak, öyle bir çocuğu dünyaya getirmeyle baba olunmaz. Neye üzülüyor, neye destek oluyorsunuz, o ne halde bilmiyorsanız,  üzgünüm siz baba olamamışsınız, biyolojik olarak olmanız da insani olarak bir anlam ifade etmiyor benim dünyamda.

Varlığıyla hayatımıza anlam katan bütün babaların babalar gününü kutlarım tekrar. Hayatta olmayanlaraysa bol bol rahmet dilerim. Özlem ve sevgiyle…