Ankara’da takip ettiğim ve özel eğitim desteği verdiğim hafif düzeyde zihinsel yetersizlikten etkilenmiş bir öğrencim o yıl ilkokul son sınıfta okumaktaydı. Öğrencim mevcudu az olan birçok okula göre daha butik bir özel okulda eğitime devam ediyor. Tanı olmadan kaynaştırma uygulaması yapıyoruz. Bu durumun öğrencim için birçok pozitif etkileri olmakta. Ancak o yıl ikinci dönemin başında okul kurucu tarafından kapatılmak zorunda kaldı tüm öğrencilerin mezun olmak için okulun son döneminde Ankara’nın çok büyük sayılabilecek bir özel okulunda okumaları konusunda okullar arası görüşmeler yapıldı anlaşma sağlandı. Tüm öğrenciler o okula kaydedildi. Biz de öğrencimin annesi ve öğrencim ile beraber yeni okula görüşmeye gittik, yöneticinin odasındayız, ben, öğrencim ve annesi yönetici ile görüşmeye başladık. Öğrencimizin tek dönem devam edeceği ve ilkokul diploması aldıktan sonra ortaokula başka bir okulda devam edeceğimizi ilettik. Yönetici bize şöyle bir cevap verdi; “Öğrenciniz dışarıda benim okulumun diploması ile dolaşamaz, bu benim okulumun prestiji için uygun değil…” Anne ile Ben birbirimize baktık; İkimizin de kalbi o anda yere düştü ve kırıldı… Alanda unvanı nedeni ile söz sahibi olduğu düşünülen bir meslek elemanının karşısındayız. Ben, Anne ve sekiz yaşındaki öğrencim, öğrencimin zihinsel ya da duygusal herhangi problemi yok, konuşma problemi için oradayız. Anne randevu almış, görüşlerimizi paylaşacağız. Değerlendirme sonrası Meslek Elemanı olan arkadaş anneye; “Kızınızda herhangi bir zihinsel gerilik yok” diyerek cümleye başladı ve öğrencim de bunu duydu. Anne, öğrencim ve Ben birbirimize baktık; Üçümüzün de kalbi o anda yere düştü ve kırıldı… Öğrencim hafif düzeyde otizm belirtileri gösteriyor. Okula başlayana kadar ciddi ve uzun bir özel eğitim sürecinden geçti ve çok yol kat etti. Okulun ikinci haftasında öğretmen bizi çağırdı. Öğrencimin annesi ve ben anasınıfı öğretmeni ile görüşüyoruz. Öğretmen; “Çocuğunuz tavana bakarak kendi kendine konuşuyor bence Genetik Geçişli Bir Psikolojik Problemi var lütfen hemen bir hekime götürün” dedi. Anne ile Ben birbirimize baktık; İkimizin de kalbi o anda yere düştü ve kırıldı… Öğrencimin annesi ile okulun bahçesinde rehber öğretmen ile görüşmeyi bekliyoruz. Öğrenciler bahçede oynuyor küçük bir kız öğrenci arkadaşlarına bağırdı öğrencimi göstererek; ……. Otistik o hep gölgelere bakıyor. (Kimden duydu acaba?) Anne ile Ben birbirimize baktık; İkimizin de kalbi o anda yere düştü ve kırıldı… Güneşli güzel bir Antalya havasında kafede oturuyorum yan masada oturan şirin bir çocuk annesine sesler çıkararak bir şeyler anlatmaya çalışıyor, anne anlayamayınca kızarak yüksek sesle bağırdı ; “Kaç yaşına geldin, neden hala konuşamıyorsun…” Ben o çocuğa baktım; İkimizin de kalbi o anda yere düştü ve kırıldı… Esenlikler Dilerim…