Uzun lig maratonunun en kritik 3 puanlarından birini aldı Antalyaspor. 
Aslında iç sahada kazanılan Kasımpaşa maçının da önem seviyesi bir hayli yüksekti ama alt sıralardaki takımların da kazanmasıyla birlikte Rize maçının önemini daha da artırdı. 
Galibiyetten başka bir sonucun kimseyi mutlu etmeyeceğini bilerek başladı maça Antalyaspor. Yalnız, takımda ve tribünde oturan taraftarın hisleri bu yönde olsa da, oldukça kontrollü ve kısır bir oyunla başladı maç. Öyle ki, taraftar önünde ilk tehlikeli pozisyon ilk yarının bitimine 2 dakika kala geldi. Samudio ile yakalanan bu pozisyon da gol olmayınca soyunma odasına golsüz eşitlikle gidildi. 
İkinci yarıya hücum anlamında daha istekli bir oyun beklesek de, rakibin attığı gole kadar bu anlamda bir aksiyon göremedik. Golden sonra gelen oyuncu değişiklikleri sonrası daha etkili bir oyun oynayan Antalyaspor, tribünleri de en azından 1 puan için umutlandırdı. 
Bu arada, sezon başından bu yana en çok eleştirdiğimiz Kenan Piriç’in bu maçtaki performansını tebrik etmeden geçmek olmaz. Özellikle Ali Sowe’un yakın mesafeden gelen vuruşunda yaptığı kurtarış, Antalyaspor’u maçın içinde tuttu. Bir diğer tebrik de Veysel Sarı’ya. İlerleyen yaşına rağmen, tekmeye kafa uzatan yapısıyla bu maçın da en etkili isimlerinden biri olmayı bildi. 
Bu iki ismin yaptığı kritik müdahaleler ile oyunun içinde kalan ve umutlarını sürdüren Antalyaspor, normal sürenin son dakikasında kazandığı penaltı ile skoru dengeledi ve uzatmanın son saniyesinde attığı golle belki de ligin en kritik galibiyetini almasını bildi. 
Antalyaspor bu galibiyetle 9’uncu sıraya kadar yükseldi ve düşme potasıyla olan puan farkını yeniden 6 puana yükseltti. Sahada oynanan oyun umut vermese de, Emre Belözoğlu ile birlikte sahaya yansıyan mücadeleci takım oyunuyla düşme korkusu yaşanmayacağını düşünüyor ve umut ediyorum.