Takımın ligde bulunduğu konum ortada. Trabzonspor’un gücü ve maçın önemi de… Böyle maçlarda potansiyelini zorlarsan galip gelebilirsin, aksi takdirde turistik bir seyahat yapar geri dönersin.
Sakat olmasına rağmen kadroya alınıp Trabzon’a götürülen Ömer Toprak’ı artık sorgulamıyorum. “3 maç oynar, 5 maç sakat olduğu için yatar” diyenler maalesef haklı çıktı. Sinan Gümüş ve Admir Mehmedi gibi kronik sakat ve formsuz ismi de eleştirmeyeceğim. Bunlara eklenen Doğukan Sinik’i de bir şekilde sindirmeye çalışacağım.
Antalyaspor maalesef yıldızların toplandığı bir kümeye dönüştü. Daha doğru bir ifadeyse kendisini yıldız zannedip hiç verim sağlayamayan oyuncular grubuna dönüştü. Sinan Gümüş ve Admir Mehmedi ilk yarıda Groenendijk’e taktik konusunda yardımcı oldukları eforun yarısını, ikinci yarıda sahada gösterseydi Trabzon‘dan en az 1 puan alınabilirdi.
Ancak topu kaptırıp elini beline koyarak pozisyonun sonlanmasını izleyen oyuncudan da, ekstra bir şeyler yapmak isterken hiçbir şey yapamayan futbolcu tiplerinden de nefret ediyorum. Böyle oyuncuların çok olduğu takımların maçlarını yorumlamak da eziyet veriyor.
Antalyaspor’da kendini yıldız zanneden ve ne yaparlarsa yapsınlar korunan futbolcu sayısı çoğaldı. Bu kadar yıldız gerçekten fazla ve insanı futboldan soğutuyor.
Kendini yıldız zanneden isimler, potansiyellerini zorlayan, puan için yırtınan Güray Vural’a, Veysel Sarı’ya, Bünyamin Balcı’ya büyük haksızlık ediyor. Emeklerini çalıyor. Hatta son 2 haftada sorumluluk alıp oynayan ve takım arkadaşlarını oynatmaya çalışan Fernando’ya da ayıp ediyorlar.
Yıldızlar. Bu takıma gerçekten fazlasınız, bence daha iyi takımlara layıksınız ve hak ettiğiniz takımlarla gidin!
