Yapraklar, tarihe yapılmış en büyük şakadır.
Bittiği yerde yeniden başlamanın, kendini külünden yaratmanın destansı şakası. Aynı dalda ürperip, milyonlarca parçaya bölünmenin şakası. Sessizce içimize sokuluveren ve sonra hüznün rengine bürünerek hayatımızdan uzaklaşan ince, yeşil bir şaka.
Bir varmış bir yokmuş gibi…
Bir yaprağın ömrü sonsuzdur oysa. Suyun başlangıcından beridir süren bu macerada…
Başladığı gibi biten, bittiği gibi başlayan; düştüğü dala yeniden ve tazelenmiş çıkan başka ne var ki, yeryüzü denen bu handa?
İşte, zamanın en eski şakası yeniden dallarda…
